Met best wat vragen, ’n klein hartje en toch een sterk innerlijk gevoel dat dit precies was wat ik nodig zou hebben, schreef ik me in voor de reeks. Kon ik dit (fysiek en/of psychisch): ’s avonds nog autorijden, in processen met anderen/voornamelijk onbekenden delen, zou de aanpak en indeling me wel liggen…? Ik was immers wel bekend met vrouwencirkels maar telkens is de unieke insteek van de sister die organiseert ook even belangrijk als de groep en het collectieve veld naast mijn eigen beleving in dat moment en de setting waar alles plaatsvindt.
Wat een dankbaarheid, stroom en openheid ontstond er iedere keer opnieuw: sisters die elkaar nog niet kenden maar wel “h-erkenden” in hun schoonheid, verhalen, in het samen dragen wat het is om hier en nu – vrouw – te zijn, met een toets telkens van een mythische godin die ons iets kwam vertellen, zachtjes of helemaal in our face door haar eigen verhaal of typische kenmerken die verder leven in ons.
In veiligheid en een zachte bedding van kussens, matjes, geuren (heerlijke voor het moment gekozen etherische oliën, verstuivers, bloemen,…), natuur, warme thee en geborgenheid werden wij telkens 1 voor 1 verwelkomd, geleid, ondersteund door Patricia, met een specifieke intentie en gebaar naar de (h-v)eilige ruimte. Magnifieke muziekkeuzes, verstilling, dans, mythes, meditaties, mantra chanten, visualisaties, luisteren en ruimte houden voor, via de godin van de sessie in het moment elk invoelen wat zij ons brengt, ademhaling-, spiegel- en aanrakingsoefeningen… en als afsluiter tongstrelende koekjes of fruit of zelfgebakken brood of cakejes… zaadjes werden geplant en gevoed op elk vlak van ons wezen…
Hoe dieper naar het einde van de reeks, hoe krachtiger ons veld samen en hoe moeilijker het werd om slechts een avond samen te zijn, wij wilden blijven stromen op de golf van Sisterhood, omarmen van de vrouw die wij onszelf voelden naast onze Zussen…
Hoe dieper werd ook het vertrouwen in onze intuïtie, ons eigen innerlijke wijsheid die altijd “is” en gewoon “weet”.
Hoe dieper zagen wij ook Patricia hierin zakken en van in het begin misschien nog af en toe bevragen of nog soms vanuit het echt goed willen brengen, gewoon haar eigen mooie zelf zijn als vrouw, als wezen, als hoedster van onze ruimte, moeiteloos lijkend koos zij de “juiste” indeling van onze avond of paste zij de setting aan tot buiten onder zon en sterrenhemel, telkens naar wat nodig voelde in het moment.
Het bracht mij de herinnering aan wie ik ben, unwavering en unapologetic, joyful and playful and soft and strong, and just all that I am…
Alsook het zijn bij en ruimte schenken aan waar ik soms nog bewust of onbewust niet in die kracht of presence sta en waar oude patronen en programma’s zich opnieuw manifesteren, en het verdriet of de kwaadheid die hierbij soms komt kijken, omarmen.
Getuige zijn van echtheid, rauw en intens soms bij verlies… of wild vreugdevol en extatisch bij geboorte, nieuw leven,… heel klein of groot.
Wat ik nooit meer vergeet is hoe wij elkaar zagen, hoorden en in de ogen keken en voelden dat de kracht van elk van ons er gewoon is en bij het even vergeten, wij simpelweg onszelf hiervan kunnen herinneren dat Liefde gewoon is, wij en alles gewoon Liefde zijn, of wij het nu zien of voelen of niet…
Dat als sisters, zielen samenkomen er iets magisch ontstaat, dat de vermenigvuldiging van die Liefde die overstroomt, dat het leven eenvoudigweg prachtig kan zijn als wij ervoor kiezen. Bedankt, Patricia en wonderlijke zussen!
Sadhan
∞
De Godinnen,
Zoals je mij kent kwam ik met een open hart en zonder verwachting naar de avonden en telkens had ik de eer om intens te genieten.
Elke godin raakte een plekje in mij, soms krachtig, soms zijdezacht.
Inspirerend en vrij voelde dit voor mij, ik herrinner me het dansen, het huppelen met de bloemzaadjes om ze te eren en aan moeder aarde te schenken, de spiegel, de kaarsmeditatie.
Elke avond uniek en anders, verbonden met de godin vanuit de mythologie maar vooral met de godin in mezelf.
Voor mezelf waren de verhalen soms lang, maar dat is gewoon wie ik ben 🙂 een doener en lange focus op luisteren in deze realiteit is een uitdaging 😉
Zo dankbaar dat je dit in de wereld brengt zodat vrouwen de godinnen kunnen voelen, eren en in zichzelf verwelkomen.
Zoveel liefs en tot snel!
vederlichte knuffel!
Lichtveer